Na twee weken van allerlei kwaaltjes, de maag wat van streek en een hardnekkige verkoudheid, ben ik weer volledig in orde. Gisteren moest ik om 6:30 op om een evenement (schoenen uitverkoop) te gaan opzetten en deze namiddag om 17:00 alweer om het af te breken. In ruil krijg ik dan vakantie op een weekdag, en deze keer ga ik die gebruiken om eindelijk eens naar de ambassade te gaan om me in te schrijven in de consulaire registers.
Vorige week ben ik op de terugweg van Haneda vlieghaven langsgeweest bij het Immigratiebureau om een toelating te krijgen om terug in het land te mogen na buitenlandse reizen. Dat is dan ook weeral in orde. Het is toch wel zo dat je als buitenlander aan vanalle dingen moet denken die serieuze gevolgen kunnen hebben als je ze vergeet. Pffff, ik word er altijd wat nerveus van.
En dan de vraag: waarom kwam ik terug van Haneda vlieghaven? Ik ben eindelijk op zakenreis geweest naar Fukuoka, waar ik voor wie het zich niet herinnert, 6 weken op bij een gastfamilie heb verbleven na mijn eerste jaar unief. Het was ongeveer drie jaar geleden dat ik er nog was geweest.
(heb trouwens een supermooie foto van de Fuji kunnen trekken (ik zat daarvoor wel een halfuur met mijn fototoestel in de aanslag maar het heeft toch opgebracht :)))
's Avonds afgesproken met mijn gastfamilie en ze hebben mij overhaald om het zachte, donzige hotelbed in te ruilen voor de futon in hun living. We hebben tot laat gepraat en het was al bij al een zeer geslaagde trip. De volgende morgen mijn eerste interview afgenomen en daarna terug de vlieger op. Gelukkig was het een binnenlandse vlucht want ik was met ongeveer tien minuten op overschot in de luchthaven. Uiteindelijk had de vlucht 10 minuten vertraging, dus geen ramp.
Zoals de meesten wel weten, ga ik met Kerst naar huis. Ik ben nu bezig met lijstjes maken. Een met cadeau-ideeen en een met alles wat ik wil eten als ik thuis ben. En met wie ik allemaal moet afspreken om nog eens bij te kletsen in levende lijve.
De Kerstperiode is hier al een paar weken bezig als je de winkelvensters ziet. Ik heb er een hekel aan. En niet alleen de versiering, van vlak na Halloween zijn ze hier als achtergrondmuziek in de winkelcentra al Kerstliedjes aan het draaien ook. Walgelijk. Wat ik wel aanvaardbaar vind, is de sfeerverlichting in de straat. Bijvoorbeeld:
O, ja en dan als laatste nieuwtje: Ik heb een winterversierinkje gekocht om aan mijn gsm te hangen. Ik kon het niet laten, uit de 100yen shop. Donzig, warm, onweerstaanbaar haha
De laatste tijd staat de fiets behalve om naar de supermarkt te gaan, op stal. Zoals gezegd was ik de vorige weken niet op en top. In plaats daarvan is er een grote puzzel aangeschaft en ook monopolie (als we dan toch bezig waren). Fijn fijn. De puzzel heeft nog wat werk nodig, maar het schiet toch goed op.
Tot blogs.
