trektocht, feestjes en karate

Dit weekend ondanks de aanslepende verkoudheid niet stilgezeten.
Zaterdag op trektocht met de jongerenorganisatie van Nikko. Uiteindelijk waren er buiten Jeremiah en ik maar 5 andere mensen, allemaal een eind in de dertig, maar dat deerde niet. Ze waren vriendelijk en jong van hart! Ik weet niet waarom het leeftijdsverschil me zo deert. Misschien omdat ik bang ben dat ze mij maar een jong onnozel wicht gaan vinden. Of misschien niet onnozel, maar gewoon niet geschikt als vriendin... Ofwel is het gewoon de schok van de overgang van een wereld waarin ik de veteraan was (unief) naar een wereld waarvan ik niks weet (werk).
We hebben van 9u tot 15u gestapt, met pauzes en lunch inbegrepen, wat betekende dat ik om 6u45 was opgestaan om om 7u30 bij Jeremiah te zijn om hem op te pikken en naar de verzamelplaats, op een uurtje van Imaichi, te rijden. Het was in de bergen dus ik heb mijn eerste berg-autorit achter de rug. De auto's hier hebben gelukkig een bergversnelling ook, dus echt moeilijk was het niet.

Terug thuis rond 16u30, net tijd genoeg om een douchke te pakken en mijn vermoeide beentjes even wat rust te gunnen (om niet te spreken van mijn verkouden hoofd). Mijn oren waren van het stijgen en dalen in de bergen (en wsch ook de verkoudheid) helemaal verstopt en dat heeft geduurd tot de volgende dag, dus ik moest echt mijn best doen om de conversaties te volgen op het feestje dat 's avonds plaats vond en ik weet ook niet of ik ongewoon stil of luid aan het praten ben geweest. ^^

Jeremiah kwam langs met de auto en dan zijn we samen naar de parking van de naburige supermarkt, Yaohan, gestapt, waar ze ons om 17u40 ongeveer kwamen ophalen om met de auto naar Utsunomiya te brengen. Er was namelijk een sociaal feestje van de EJSS (English-Japanese Speaking Society). Dat is een organisatie van leerkrachten van verschillende scholen in Nikko die hun Engels willen oefenen en daarom etentjes organiseren waarop ze ook ALT's uitnodigen. Er waren buiten Jeremiah en mij nog 3 andere ALT's, 2 ervan geven al een paar jaar Engelse les, maar verder hebben we eigenlijk niet veel over het lesgeven gepraat.
Het etentje vond plaats in een redelijk chique restaurant vlakbij het station van Utsunomiya. Het was een Japans menu en ik heb tot mijn grote spijt vissenlever en slak moeten eten. De vissenlever smaakte een beetje naar fois gras. Ik heb het beleefd opgegeten en dat is echt een overwinning op mezelf! (al is het een die ik liefst zo veel mogelijk zou vermijden). Drank à volonté inbegrepen, zodat het er na een uurtje en zeker tegen het einde vrolijk aan toe ging. Nog een fotosessie en mijn afscheidsrede in het Japans (die niemand heeft gehoord, want ze waren te druk bezig met tegen elkaar te zeggen hoe mooi mijn Japans wel was haha) en dan met een paar anderen de trein op naar Imaichi. In de trein nog wat gebabbeld, een taxi naar huis genomen en dan mijn bedje in.

De volgende dag om 8u30 op (sommige mensen zullen dit geen vreemd uur vinden maar voor mij is op een zondag om 8u30 op te moeten staan hetzelfde als een hamer op je teen laten vallen, zeker omdat ik pas na middernacht in bed lag). om naar de karatewedstrijd van de club waar ik pas bij ben, te gaan kijken. Kobayashi (de club) deed het heel goed. Ik heb maar de helft gezien, de 'kata's', een reeks vastgestelde bewegingen die je zo sterk en afgewerkt mogelijk moet uitvoeren. Voor de 'kumite', de gevechten, kon ik niet blijven, want ik had kort na de middag een skype afspraak met mijn vriend. Ik viel bijna om van vermoeidheid!
Na de skype in mijn bed (dat was rond 17u, denk ik) en een uurtje geleden opgestaan (21u) om wat te eten en mail te checken. Ik ga straks, na de afwas en mijn avondtoilet, terug recht mijn bedje in!

Morgen is het weer vroeg opstaan en 's avonds een trip naar Utsunomiya om eens te gaan horen wat de avondles die ik vanaf woensdag zal geven zowat inhoudt. Ik ben wel eens benieuwd en een beetje bang. Zie dat ze heel wat woorden vragen die ik niet meteen weet... Maja, ik doe mijn elektronisch woordenboek mee en dan komt dat wel in orde.

Ziezo, weer een weekend voorbij en een nieuwe week voor de deur. Deze week is weer een volle week, maar de volgende week daarna heb ik maandag en vrijdag geen school! Vrijdag is er een traditioneel festival in Nikko, waar ik zeker eens een kijkje ga nemen!
Tot mails!

De foto's van de trektocht en het feestje vindt je in de rechterkolom!