Ook vandaag werd ik gewekt door onze dappere kuisvrouw. Ik sta er wel van op, dat is toch een voordeel.

In het weekend ligt mijn werkritme net iets lager omdat de verleiding om iets anders te doen dan toeneemt. Vrijdag was het hier een verjaardagsfeestje van Miho-chan in het guesthouse, wat een goede gelegenheid was om nog wat nieuwe mensen te leren kennen. Of mensen die je in het passeren wel altijd tegenkomt, maar nog niet mee hebt gepraat... Het deed me wat denken aan de verjaardagsfeestjes op Tomisaka dorm. Iedereen maakt wat eten of brengt iets mee (ik had cake gekocht) en wordt vrolijk samen beschonken (of nog erger). Het is wel goed voor de integratie. Ik heb trouwens al succes gehad met mijn Rummicub, die ik meehad uit België. Vooral Yansu is der ook een fan van. Nao was er natuurlijk ook en we zijn opgebleven tot een uur of 4. We kregen die avond ook bericht van Paula dat er een feestje was in het huis van een van haar vrienden de volgende avond, waardoor er van zijn plan om naar huis te gaan zaterdag niks van in huis kwam. (wat een leuke zin haha)

De voornemens waren er wel, maar de verleiding was te groot. Trouwens, door tot 14u te slapen was er dan toch niet veel tijd meer over geweest. Hij heeft zich dan een uurtje aan mijn petieterig bureautje gezet en wat gestudeerd terwijl ik nog een dut deed al luisterend naar de radio (Belgische, langs internet) met mijn koptelefoon voor het skypen op. Mijn kamer is echt 2 meter op 6 of zo. Een tunneltje. Het enige lastige is dat ik wel een raam heb, maar ongeveer een meter verder de muur van de buren begint, zodat de lichtinval hier minimaal is. Als ik mijn licht niet aansteek, is het altijd nacht. pfff. Daarom ga ik ook geregeld naar de keuken. Ik overweeg zelfs om me er met computer en al te installeren.

Voorts zijn we gaan eten in Saty, een winkelcentrum op een steenworp van hier. Tempura, vis, rijst, miso-soep. Wat wil een mens nog meer. Ik ben anders zelf ook wel aan een culinair avontuur bezig. Ik heb een tweedehands kookboek gekocht en ben aan de slag gegaan. Het zijn eenvoudige dingen, maar zo komt er toch wat variatie in mijn eten, anders maak ik altijd hetzelfde mengseltje van groenten en rijst omdat ik niet weet wat anders maken. De sauzen en kruiden zijn hier ook zo anders... Er was daar ook een cinema. De film van Sex and the city komt hier eind augustus uit. pfffff...

Dat terzijde. Het feestje van de vriend van Paula (in fact was dat de Oostenrijker waar we de week ervoor naar het biologisch restaurant waren geweest) was wel leuk. Er was op het hoogtepunt een man of 20 en naarmate ook daar met inname van alcohol de sfeer wat gemoedelijker werd, hier en daar een klapke gedaan. Mark (zo heet die Oostenrijker) heeft een redelijk internationale vriendenkring. De reden van het feestje was dat hij 2 weken naar Oostenrijk zou terugkeren dus het was een 'afscheidsfeestje'. Hij had iedereen uitgenodigd en Paula had alle eten gemaakt. Spaans-achtige tapas. MMMM. Er was een Chinese mevrouw (allez, van begin de 30 of zo) waar ik mijn CV eens aan mocht geven. Zij werkt bij een Amerikaans bedrijf en zijzelf is ook aangenomen toen ze net was afgestudeerd en ze zei dat het bedrijf vaak visa's sponsorde. Nu, het is een risk consultancy bedrijf, en kennis van de financiële wereld heb ik TOTAAL niet, dus het is nu wel de vraag of ik überhaupt enige kans maak... Er was ook een Japanse die 8 jaar in Amsterdam had gewoond en wel wat Nederlands verstond (maar totaal niet sprak.)
Mark zijn appartement wordt volledig betaald door zijn bedrijf. Het is op de 22ste verdieping op een centrale locatie en het heeft 3 kamers en een terras. Ik mag er niet aan denken hoeveel dat mag kosten. Hij heeft zelfs een luxe-bad. En dan spreken we nog niet van het magnifieke panorama dat men kan zien vanuit zijn living. Ongelooflijk. De gelukzak!

Voor de rest ben ik me nu aan het concentreren op de grote hoeveelheid Engelse scholen en zorg ik ervoor dat ik mijn nationaliteit en visa status niet vermeld in mijn cover letters, zodat ze kunnen denken dat ik tweetalig ben opgevoed (met native Engelse moeder of zo...). Als ik maar op interview kan!
Nog een beetje goed nieuws is dat ik een bedrijf heb gevonden dat me zelfs met mijn toeristenvisum wil voorstellen aan bedrijven!! Ik heb een afspraak morgen om 13h voor een eerste interview. Mijn pak mag voor het eerst sinds een week weer aan! Joepie.

Ik ben gisteren begonnen met kanji studeren en ben ook gaan joggen. Vandaag ga ik dat laatste overslaan. Amai mijn beentjes, en ik heb nochtans goed gestretcht! Tja, het was dan ook wel al een paar weken geleden sinds mijn laatste sportieve uitspatting...
Ziezo, zoals je hoort, zit ik niet stil! We houden het tempo erin. Ik probeer toch elke dag minstens 5 applications door te sturen. En aangezien dat het antwoord vaak wat langer in beslag neemt, hou ik de moed erin dat er binnenkort iets positiefs in mijn mailbox zit!
Greetz