5 dagen Happy! etc.

10-14 augustus

Ik ben een paar dagen terug van een weekje vakantie bij Nao thuis. Het is hier het o-bon-feest geweest, een soort allerzielen. Omdat de papa een paar dagen vakantie had, zijn de ouders een weekendje naar Matsumoto geweest (ze hebben daar nog gewoond) met een bevriend echtpaar. Omdat Nao zijn broer ook altijd ergens naartoe is, was hem gevraagd om te zorgen voor Happy (hond) en het huis. Ik werd daarbij vriendelijk uitgenodigd om hem gezelschap te houden. Hij heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om zijn oude middelbare schoolmakkers uit te nodigen en teppanyaki te doen. (vleesgrill) Ik kwam er eigenlijk niet veel bij doen, maar de sfeer was goed en ik had drank, dus mij hoor je niet klagen. Het eten was ook lekker!!! Wel vreemd hoe Jappen toch nog altijd raar doen/zich ongemakkelijk voelen omdat ik buitenlandse ben. Die vrienden ook. De rest was buiten gaan roken terwijl er ene was blijven zitten en met Nao (en mij) praatte, maar die keek niet 1 keer naar mij! Normaal gezien houdt ge toch een minimum van oogcontact! Ik smeet er af en toe een commentaar tussen en dan moest ie wel natuurlijk, maar voor de rest... Pffff...

Toen de ouders terug waren, mocht ik mee naar het graf van de opa en de broer van Nao. De families hier hebben allemaal een familie-graf. Allez, het is te zeggen: de hoofdtak wordt daar begraven (een vrouw wordt in de familie van de echtgenoot opgenomen bij het huwelijk; met inbegrip van kinderen die jong sterven). Dus Nao zijn ouders en zijn broer gaan daar ook begraven worden, maar Nao en zijn nakomelingen krijgen een ander graf. Het o-bon feest is eigenlijk om de overleden familieleden te herdenken. De familie brengt een lantaarn mee naar de begraafplaats en steekt daar een kaars aan die symbool staat voor de zielen van de voorvaderen en die nemen ze dan mee naar huis tot de dag van o-bon, dit keer de 15de geloof ik, dan brengen ze die terug naar het kerkhof. Dus nu zijn de opa en de broer in het huis van de oma aan het overnachten tot morgen :) 'k Vind het wel een mooie gedachte, eens in het jaar komen ze terug naar huis. Een graf is daar ook nog zo belangrijk, da's niet te vergelijken (te wijten aan de ingebakken vooroudercultus ginds).

We hebben de dagen doorgebracht met wandelen met Happy, eten maken, naar de supermarkt gaan, lezen en slapen. Het is ook zooooo warm! Je hebt echt geen fut om iets te doen buiten, dus blijf je binnen, maar dan wordt het al gauw zitten en daar wordt ik zo slaperig van. We zijn een keer een anderhalf uur gaan frisbeeën op het plein naast Nao zijn huis, maar de volgende dag had ie er een halve zonneslag van, dus dat was ook maar goed voor 1 keer.

Terug thuis wat opgeruimd, gewassen en de ijskast uitgekuist. De 15de al lezend doorgebracht want het was niet echt weer om naar buiten te gaan. Die avond een uurtje doorgebracht op het dak kijkend naar onweer in de verte. Er was echt een bliksem per seconde!

16 augustus

Vandaag was er een dik onweer in onze eigen buurt met een goeie plensbui erbij. Nog wat gelezen en dan met Nao gaan biljarten. We zijn allebei zo slecht! Hij won de eerste twee spelletjes en ik de twee laatste, dus uiteindelijk gelijkspel. Over die vier spelletjes hebben we anders wel een anderhalf uur gedaan! ^^
Terug in de dorm was er het afscheidsfeest/ verjaardagsfeest voor de mensen die eind augustus uittrekken. De meesten blijven hier echt minder dan een jaar, schat ik. Het werd een leuke avond en redelijk wat foto's genomen, die zie je hier
Tot een uur of 1 in de keuken gepraat en dan naar bed, want de volgende morgen zou ik voor het eerst in mijn leven (die avond zelf beslist) gaan surfen! Paula en een vriend van haar, Mark zouden gaan en ik wou het ook graag eens proberen. Nao was toch op weekend met school.

17 augustus

Om 7u op om tegen 8u15 in Shinjuku te staan en de trein naar Enoshima op te springen (ja, hetzelfde Enoshima waar we vorige week met Nao's vrienden samen waren gekomen). Het was de laatste dag van de O-bon vakantie en er was een wedstrijd aan de gang waardoor een deel van de zee gereserveerd was, dus het was er redelijk druk.
Ik heb een paar keer even kunnen staan, maar surfen is een van die dingen waar je eerst wat routine en gevoel voor de golven moet voor kweken, denk ik. Aangezien in Tochigi geen zee in de buurt is, is dit het voorlopig wel, denk ik.
In de voormiddag twee uur, een pauze met warme koffie en middageten en daarna nog eens twee uur, wat ik voldoende vond. Tijdens de pauze ben ik een wetsuit gaan huren om mijn huid te sparen. Ik was namelijk het vel van mijn ellebogen, knieën en handen aardig op de proef aan het stellen. De combinatie van het zoute water en het vastgrijpen van het surfboard was niet ideaal. Ik heb nu dieprode vlekken op mijn vingertoppen en kapotte huid op mijn knieën, want het wetsuit kon alleen de schade aan mijn ellebogen beperken... (de versie met lange benen verhuren ze enkel in de winter)
Heb een keer een bord van iemand anders die voor mij viel tegen mijn hoofdje gehad maar de schedel is een hard ding, dus dat was uiteindelijk gewoon een buil. Al bij al was het een hele leuke dag, maar als er volgende keer geen wetsuit is voor mijn knietjes, weet ik niet of de pijn opweegt tegen de fun... Moe maar tevreden mijn bedje in om de volgende dag alweer vroeg uit de veren te kunnen!
De foto's? hier!